Mezarlıklarla çevrili yolda
Çıkarken hatıralara
Hissediyorum bana bakan gözleri
Var olan görünmezleri

Acıyorlar adeta halime
Daha da ölümlü bedenimde
Kaybolmuş ruhumu hissediyorlar
Bir sen bir sen
Farkına varamıyorsun gerçeklerin

Kendi içinde kaybolmuş biriyim ben
Yollar akıp gidiyor
Ayaklarımın altından ama
Ben hep bırakıp gittiğin yerdeyim

Ruhum yok oluyor yavaş yavaş
Ufuklarım yok benim
Gördüklerim bir kara delik
Akın karası bu
Yaşanılanların aynası
Anıların sis pus olmuş yansıması

Gönlüne giden trenin
Herhangi bir vagonunda
Ayakta yolculuk edeniyim ben

Hiç bir zaman
Sonu olmayacak bu gidişin
Ve hiçbir zaman
Boşalan bir koltuk olmayacak
Asla biletim yanmayacak
Ruhumu uğurladım
Bir tren garında

Oy Ver :