Her vuslatın bir orucu vardır,
Kimsenin tutamadığı.
İşte sabrımızın sonunda kavştuğumuz o ne mübarek bayramdır ey canan kimsenin yapamadığı!

Tuttuğum gözlerinin rengidir ela;
Bir tek telini bile tuttuğum zülüflerin ne âlâ?
Acep duruyor mu sendeki eda hala?
Bazan bozuyorum bu orucu rüyada;
Bazan da sen diye baktığım ağlayan bir tabloda.

Oy Ver :