Ve bitti işte!..
Bir kaç damla yaş
En koyusundan bir ateş
Beş şiiri mazide bırakarak
Karanlık... çilekeş...
Zamanın yıkamadığı umutlar
Yenik düştü beyazlara
Ve bir altın parçasına

Ve bitti işte!..
Yorgun bir günün uykusu gibi
Artık;
Güneş doğmayacak gülizarıma
Sabah olmayacak
Ne güller yeşerecek gönüllerde
Ne kuruyan yapraklar karanfillerde...
Yaşamak kadar kutsal aşkı
Ölüm kadar ayırıp bedenimizden
´Kader´ deyip geçebilmeyi sonra...
Bülbülün gülden geçmesi gibi
Kurşunun namludan... ruhun bedenden...
´Kader´ deme bunun adına... ´Kader´ deme
Biz besledik sevgimizle
Biz büyüttük aşkımızla
Biz öldürdük aklımızla
Bunun adına ´Kader´ deme...



Ve bitti işte!..
Düşüncelerin olduğu yerde
Duygular ölmeye mahkümdü
Güller solmaya
Karanfiller yok olmaya

Zor olsa da
Deneyeceğim unutmayı
Kor olsa da
Söndüreceğim hatıraları
Kör olsa da
Öldüreceğim umutları






Bir zamanlar
Bizim şiirlerimiz vardı
Karamsar... romantik... aydınlık...
Bazen mutluluk abidesi
Bazen hüzün deryası...
Sana yazdığım bu son şiir
Yalnızca benim olacak
Kimseler bilmeyecek... sormayacak
Ve sen... okumayacaksın
Duymayacaksında...

Ve bitti işte!..
Bitmesi gerektiği için
Her ayrılışımızda
Altı hece söylememi isterdin
Söylüyorum işte;
´ELVEDA GÜL ENDAM´

Oy Ver :