Kalabalıklar içerisinde çaresiz bir insan,
Biraz mağdur, biraz zalim, biraz da küskün hayata?
Her şeyin bir sonu, her şeyin bir zamanı var,
Sessizliği yırtan isyan çığlıkları,
Sarhoşluğunda verdiği cesaretle, meydan okur yalnızlığa.
Evet! Her şeyin bir sonu, her şeyin bir zamanı var.
Bugün yaşam kavgası, zaman zaman ölüm korkusu,
Yarında ahret sorgusu!?
Farkına varanlar için bu, bir erdemlik olgusu.
Her ne olursa olsun, son bu!
Ne kadere isyan, nede yalnızlığa meydan okumak çare,
?
Gidiyoruz işte; Bir yerden bilinmeze!?

Oy Ver :