Gecenin öteki yüzünde yıkıyorum
ekim sonu yalnızları
hüzün, aydınlığın yüzüne düşmüş
zaman kırlangıç zamanı.

hiçbirşey yok gibi duruyorum
kırlangıcın kanadına
yoldaki sarı yaprağa
söylenecek çok şey var
sanki herşey muamma.

hiçbirşey yok gibi duruyorum
bize benzemeye gayretsiz
bana benzemeyen bir aşkın
kimden isteneceği bilinmez
ödünçlerindeyiz sanki.

bana benzeseydin aşk olur muydun?
bana benzemeseydin dost mu olurdun?
ne büyürdü içimizde?
ne büyümeli geleceğimize?
neye tutuklatmalıyız kendimizi?
kimin için öldürmeliyiz
içimizdeki cemreleri?

tavandaki sıcak sarı lamba
ve gizemindeki yıldızlar
içimdeki portreyi boyarken
kelebek mutluluğu
bu kez çok görme bana...

Oy Ver :