afyon gibi patladı
kaçarken
dudağımın kenarına koyduğun
özlediğim öpücük.

ellerini tuttum zahiri
yüreğime, yüreğini bastım
zamanın celladına inat.

güneşe ihbar mıydı
dudağımın kenarındaki alev
öylece durmak mıydı
kendimize düşman ettiğimiz;
ayrımsamalarına
tutuklandığımız zaman?

tutuklamışsın aşkı mantığında
müebbetlere
artık ben öldüm
tüm tutkularımı azad ediyorum
med cezirlerine
artık bana bu camdan
gül deme gülüm
belki gülümseyebilirim gayrı
taşsan da değirmen gecelere

Oy Ver :