Sevda diye çektiğim acıları bir bir söküyorum tenimden
bu kerpeten saatlerde..
Yokluğun vursa da içimin en derin yaralarını,
sevdan acıymıyor artık içimi,
yer kalmadı çünkü batıracak dikenlerini..
Gözlerim alıştı yokluğuna,
sesim alıştı sessizliğine.
Karşımda;
dünyanın en BÜYÜK ünlemiyle duran yokluğun bile alıştı yokluğuna..
Sen gittiğin yerde kal,
dönmesen de geri fark etmez artık..

Oy Ver :