yağmurlar yağarken kadim şehrin sokaklarına
ben yokolmaktayım düşünce sınırlarında
isimsiz mektuplar yazıyorum meçhul aşklara
sevda ve ayrılık şiirleri dinliyorum
umutsuzluk bataklarında ...
diyorum ya bu şehrin sokaklarında yok oluyorum
hazan mevsimi yağmurlarında birbirine sarılıp
sırılsıklam ıslanan iki sevgilinin
umut dolu gözleri ile bakıyorum sonsuz ufuklara
baktıkça eriyorum ,eriyorum ,yokoluyorum
gözyaşlarım damlıyor çatlak ve nasırlı ellerime
tuzla buz oluyor hayat
giden sevgililerin ardında
her gidiş yalnızlıktır kalmaya göre oysa

Oy Ver :