Yanık bir sevda türküsüydü bizimkisi
dağ başı köylerinde
yalnız çobanların söylediği
yankısı dağlarda kaldı sazımızın
suya verdik saflığını sevdamızın?

demleniyor güneş yine bir akşam üstü
içtiğim kızılca şerbet
seyrederken yokluğunu
seni bulduğum yerdeyim
aşkınla kendime geldim?

acımasızdır ansızın gitmeler
elvedasız kapanır kapılar,
çıkıp gider sensiz sedasız,
ilk kez zor gelir bir konuğu ağırlamak
taşınacak yük değil yalnızlık?

şimdi seni mi bekliyorum
bir destanı yeniden yazıp
içimde türküler yakarak
karası dumanından değil ahımın
gece indi, artık dönme geri?

sen hiç benim olmadın ki
aşkındı tenime ruh
canıma can,
sen git!
ben, senin her yerindeyim
aşkınla
kendimden geçtim.

O.P

Oy Ver :