Sustuk..
Sessizlik çöktü yanıbaşımıza,
Kalemler kırıldı,
Kağıtlar küstü bize.
Bundan sonra,
Ne içten yazılmış bir şiir,
Ne de benden bir haber duyacaksın.
Biliyorum ki,
Çaresizlik rastladı yine sana
Bu olanlardan sonra,
Ayrılık çok güç diyemeyeceksin.
Ben de koyu karanlıklarda oturmayacağım.
En azından seni düşünmeyeceğim.
Verimli bir sarmaşık misali,
Düşlerim sarmayacak beni geceyarılarında.
Uykularımı bölmeyeceğim
Saat geç vakitleri çalarken.
Sustuk..
Yarım kalan sevgiyi,
Parçalara ayırdık.
Korkma..!
Bütünlemem..
Suskunluğunu bozmak istemem
İstemem artık bahar mevsiminde gelmeni.
Zaten ben istesem de arayamazsın
Bunca zamandır bildiğim gibi,
Gururunla tutuklanıp,
Yalnızlığınla hapsedecekler seni.
Seni seninle bırakacaklar bu günkü gibi.
Duygularının sesi kısılacak,
Ne konuşacak,
Ne de yazacaksın.
Sustuk..
Ayrılık saati geldi,
Bizler hala daha susacağız.
Dur konuşma..!
Suskunluğunu bozma.
Hoşçakal demenin tam sırası.
Sen orada,
Ben burada,
Beklemeyi unutacağız.
Hasretmiş,
Sevmekmiş,
Onlarda ne ki..?
Eğer varsa..,
Onları da unutacağız.

Oy Ver :