Hüsran asrı

Ne yazık ki doğmuşuz bir kere
İnsanların hüsranda olduğu şu son asra
Medeniyetlerin büsbütün iflas ettiği bir dünyaya
Bir şeyleri değiştirebilmek ümidiyle
Umut dolu zamanlarımızda
Dehşetle çalkalanıyordu dünya
Şiddetli zelzeleler kasırgalar her bir yanda
Tabiat gibi beşerde kaostaydı
Kolayca terk ediliyordu insanlık
Akıl almaz alçakça günahlar uğruna


Günahın son çağında uyuşturulmuştu büyük yığınlar
Beş kuruşluk safahatın altın vuruşlarıyla
Zıvanadan çıkıyordu şu iblis kılıklı mimsiz deniyetler
Masum milletleri de kendilerine benzetebilmek çabalarıyla
Evet şu içler acısı asra bir bak ve gör
Nasıl mukaddes değerlerin bir çırpıda ayakaltı edildiğine
Rezilliklerin ise kıymete bindirilip baş üstü edildiğine
Böylece sürüklenmekteydi insanoğlu kendi kaçınılmaz felaketine


Hiç mümkün mü? Edebini yitirmiş şu ruhsuz modern çağdan
Medeniyetlerin nişanesi ziynetleri olan
Hoş musikiler güzel sanatlar ve edebiyatlar
Zuhur etsin hayat bulabilsin
Adamlığın azalmaya yüz tuttuğu bir devirde neyi yazacaksın?
Neyi resmedeceksin? Neyi besteleyeceksin?
Ey nesli tükenmekte olan Ademoğlu
Bütün ilham kaynakların bir bir yok edilirken
Beyhudedir bu çaban hepimizi yutmaya hazır bir ahir zaman
İşte karşımızda engel olunamayan hazin bir son
Ve asla geri dönüşü olamayan
Dipsiz bir kara delik sanki

Faruk tengüz

Oy Ver :