Tuuba´ya

Gözlerinden sularını köpürterek akan ırmak
Ruhuma bir resim çizer elleri kanatlanarak
Yeryüzündeki bütün renklerin köklerinden koparak
Bana bir anlam gösterir özünden derin bir şiiri sunarak
Senin gözlerin eşsiz biliyorsun
Bir sunak belki bir tapınak
O gözlerle uzun yolculuklara çıkıyorsun
Bazen gülüyor bazen ağlıyorsun
Bazen tüm dertleri unutup bana geliyorsun
Yürüyerek yada koşarak
Sonbaharıdır ömrümün gözlerinin olmadığı an
Ölüyorum o zaman yaprak yaprak...

Oy Ver :