uzun bir gunun sonunda yorgunum yine.
seni ariyor ellerim umutsuzluk icinde.
yoksun yanimda,
sensizligin acisi kalbime saplaniyor yine ve yine...
nasil bir duygu ki bu?
hem sevmiyor artik ruhum,
hem sensiz de aci cekiyor.
nasil bir insan ki bu?
hem "sevmiyorum" diyor "artik",
hem hala kalbini parcaliyor
ayrilik.
hem bos vemis seni,
hem sensin burnunda tuten.
ben sevmiyorum artik seni!!
ya da hayat mi istiyor oyle dusunmemi?
bazen "sevmez olaydim" da diyorum icimden,
sonra da aglamak istiyorum bu sozlerimin arkasindan.
"iyi ki sevmisim" diyorum kendi kendime
peki simdi niye vazgectim????
niye????
ve tekrar aglamk istiyorum.
ama biraz sonra da anliyorum
ki gulmenin ya da aglamanin bir faydasi yok artik,
hayatimin sevinci vardi
ama askinla beraber bir yerlerde kaldi artik.
kendimle ben bir yerlere kactik,
ama kendimle basbasa da yalniz degilim artik;
bir eski ben var
ve bir de yenisi
ve bir de arada ben varim,
hangisiyim????
hangisi???
biliyorum ki geri gelmez o zamanlar tekrar,
aklimizdan silinmedikce butun anilar.
ve biliyorum ki bu anilar silinmez,
eskiden edilen yeminler tekrar edilmez,
ellere ellerle tutusmaz,
gozler de gozlerden kacmaz.
o gunler geride kaldi artik
gozlerimi mi acti
yoksa zihnimi mi kapadi, bilemiyorum, ayrilik.
bildigim bisey varsa o da bir tek bilinmeyenim var ellerimde artik,
ve de gecmiste uzun bir ayrilik.
niye mi acti gozumu?
cunku artik gorur oldum.
farkli dunyalarin insanlariydik
ama farkinda degildik.
simdi daha iyi goruyorum dunyayi,
dunyani ve dunyami.
sen uyuyorsun,
benim gozum acik.
sen gunesten gozunu sakliyorsun,
benim gordugumse-ruya.
farkli dunyalarin insanlariyidik
ve degismedik.
simdi ayri dunyalardayiz,
ama ayrilamadik.
niye mi zihnim kapandi?
cunku hic birsey dusunmez oldum artik.
o dusunur ve o hayalperest,
o duygulu ve coskulu, degilim ben artik.
hey nerelerdesin Aziz??!!!

Oy Ver :