sen korkumun koynundaki deniz yıldızı
sen öfkemin ve aşkımın ortasındaki insan
umulmadık anlarımda beklenmedik rüyalarla
kokun doluyor içime
saçlarının kıvrımından akıyor ruhum yerlere
kısılmış gözlerinin ardındaki alevler
beliriyor gözlerimde
ardımda martı çığlıkları


ne yöne kime gideceğimi bilemediğim
o kırılgan zamanlarda
hatıraların tanıdık görüntüleri
kaçışıyor çevremde
bazen bir çocukta
bazense bir kumruda yakalıyorum bakışlarını


gittim
ardıma bile bakmadan
bilmem baktın mı ardımdan
o zaman
aklıma bile gelmemişti tüm bunlar
şimdi
yıllar sonra
sorguluyorum beni


yoksun
ama bir parça seni unuttun bende
zamanla sana benziyorum
hemen çocuk küskünlüğün beliriyor gözlerimde
ellerimi nereye saklayacağımı bilemiyorum
bazı zamanlar
o kadar canlı oluyor ki hayalin
korkuyorum
acaba diyorum
bu anlar
seninde beni düşündüğün anlar mıdır

Oy Ver :