gündüzü yok bu şehrin
şafaklar sürgün bana
beklediğim o güneş
doğacak bir bana
ben hep geceler boyu
ben hep elimde hüzün
yıllardır ıztıraba
sessizce kahrederim
hüzünlerle mahzuni
günahlarla biçare
acılarla çilekeş
hicranla derbederim
silahımda son kurşun
sıksam ölmez kederim
umudum hezimette
azmim kedere mağlup
doğrulup kalkmak için
bir rüyayı beklerim
elindeyse vur beni
rüzgara savur beni
gözyaşımı alır da
gururumla giderim
endamınla dur orda
bir başıma ölmem ben
gölgemi de vur orda
yaralı koyma beni
bir gün tekrara dönerim
istersen bir daha vur
ölmemeyi denerim
bedenim çökse bile
bu canım çksa bile
kurşunun yıksa bile
yarım kalan aşkımı
ruhuma devrederim

Oy Ver :