Bir sonbahar günü,yağmurların altında,
Hastayım,sesim kısık.
İçimizde buğulu bir yalnızlık.
Ve işte oldum olası köhne bir ayrılık.
Hastayım,sesim çooook kısık.
İçimden konuşuyorum sessiz,içimden konuşuyorum artık ıssız,
Konuşamıyorum artık,artık susuyorum yalnız.
Hep içimizde kahrolası bir telaş,
Aslında telaş çok yavaş kalır bu heyecanı anlatmaya,malum sınav meselesi,
Biraz da yaşamla savaş.
Öyle bildiğimiz yaşamla savaş değil tabi,
Sadece şükr etmeyen bir insan misali bizimkisi.
Bizimkisi diyorum kendimi çok görüyorum,iki insanlı bir kalp taşıyorum.
Biri içimde ruhumun,biri başka vücutlarda.
Keşke diyorum ölsem o vücuttan uzaklaştıkça.
Ölsem diyorum kansere sıfır rakımlı aşklarda,
Kanser diyorum,bir başka ölümlerde bir daha ölüyorum.
Öldük,doğamıyorum doymaya,yaşamak bir daha ölmek sade yaşamağa.

Altyazısız,Fransız bir film gibi geliyor hayat,bütün salonları boş,
Seyircileri başka gişe filmlerinde,sade makinist sahnede,
O da yerleri temizliyor.
Karam?sarım,aslında karamı da saramam ama karamsarsın diyorlar bana,
E insan nasıl karamsar olmasın kapkarayken dünya.

Bir düşün oğlum,bir düşün
Değiştirebilirsin dünyayı,seni değiştirmeden dünya ,
Senin şiirlerin var dünyaya
Ve bütün insanlara.

BİR YAŞA OĞLUM,BİR YAŞA?





Recep AKAY

Oy Ver :