Eski yıkık binalar,
Labirent gibi şaşırtmalı sokaklar,
Saat gecenin yarısı,
Korku ile yol alıyor insanlar.

Korkuyla yürüyor biri,
Saat gecenin biri,
Ortalık zifiri karanlık,
Korkuyla düşünüyor,
Kimsenin olmaması mı, olması mı iyi,

Derken gelmeye başlıyor,
Arkasından insan sesleri,
Aklına geliyor,
Hiç uğruna işlenen cinayetler.

Kısa yol uzuyor,
Bitesi yol bitmiyor,
Erkeğim korkma diyesi geliyor,
Sesler ise korkusunu tetikliyor.

Arkadan gelen sesler,
Birisi küfrediyor,
Birisi; ?aldım parasını, dürttüm bıçağı? diyor,
Korkmamak elde mi beyler?

İnsanlık cıkmışsa yoldan,
Allah korkusu olmadan,
Bugünün yarını var mı diye sormadan,
Geçiriyorsa gününü durmadan.

Derken aklına geliyor,
Sığınacak kapıyı buluyor,
Yedi Ayetel Kürsi okuyor,
Yedi cihetine üflüyor.

Yanından geçiyor,
Korkunç suratlı insanlar,
Şaşkın ve hayretle,
Nereye gitti diye soruyorlar.

Korkudan emniyete,
Kimsenin olmadığı yerde,
Anınca Onu kulu,
Allah erdiriyor selamete.

02/012/2005 Saat 12.00

Oy Ver :