Yeşil gözlüm



Mine YİRMİLİ?ye ithaf olunur
Zeytin gözlüm,
Bir bahar günüydü,yağmur yağıyordu
Bizi terk edip gittiğinde
Ben iki gözü iki çeşme
Ve iki çocukla birlikte
Hak?tan dediler gelenler
Teselli etmek için beni

Olmuyor Zeytin gözlüm
Acın dinmiyor bir türlü
Geçse de seneler bir bir
Her yıl bir asır gibi gelir
Yokluğun içimde bir sızı
Yakıyor her akla gelende
Yüreğimdeki hasretin

Çocukların büyüdü bak
Herkes hayata atıldı
Evleniyor yakında biri
Koskoca adam oldu diğeri
Hepsi babasızlığı yaşadılar
Sensizlik hep içlerinde kaldı
Hep içimizi yaktı hasretin

Keşke sende olsaydın yanımızda
Gelinin elini öpseydi
Zeytin gözlüm
Bana anne dediği gibi
Baba diye sarılsaydı sana
Kimsenin suçu yok bu hasrette
Yokluğun içimi yakıyor

Yok yok
Büyüse de çocuklar
Evlenmelerde bir bir
Gelinler gelse,sarılsa da boynuma
Olmuyor Zeytin gözlüm
Sensiz olmuyor
Kimse senin gibi
Beni sevmiyor

İbrahim COŞAR

Oy Ver :