her haftasonu arkadaşlarla gidilen kır pikniklerinde yapılan,
apansız ve haddini aşan bir şakaydı hayat...
sabahları güneş çıkardı eskiden,
eskiden adam gibi sabah olurdu,
kahvaltı sofrasını kurmuş beklerdi bizi...
sonra güneşi yolcu ederdik,
şehrin karmaşasından uzak herhangi bir tepede,
o da her sabah gelmediği yerden giderdi...
akşam olurdu eskiden...
mehtabına bakardı rakı sofrasındaki çakırkeyf amcalar,
adına onca şiir yazılmış yıldızlar ve ay,
beklerdi bizi bütün gece.bütün mütevaziliğiyle,
ve haber verirdi ne zaman üstümüz açılsa...
eskiden hep büyüyüp koca adam olmak vardı,
doktor ya da mühendis ne fark eder???
yumurta topuklu iskarpin ayakkabı giyme hakkıydı eskiden büyümek,
ve aslolan amaç ;
hayatın defalarca üstümüzden geçtiği bir dalga olmaktı...
ahhhhhhhhhh...
şimdi çocuk olmak vardı...

Oy Ver :