Baktım semaya;
Ve dertli bir bulut gördüm.
dokunmak istedim gökteki bulutun sızlayan yüreğine.
Uzattım elimi...
Ve dokundum sızlayan yureğe,
bilmek istedim; bu gözyaşı neden?

sordum...
sordum ve öğrendim.
ve bende başladim ağlamaya.
ağladım saatlerce ağladım.

bulut aşkı için ağlarmiş.
aşkı toprağa kavuşmak için ağlarmiş,
ama sadece gözyaşı kavuşurmuş her defasında.

sonunda gözyaşının değerini toprak bilmiş,
ve basmiş aşkın göz yaşlarını bağrına.
ve sonra giymiş yeşil kıyafetlerini,
yeşil bir gülümseme ile bakmiş sonsuz aşığına.

bulut hiç bir zaman kavuşamasada
bilinmiş göz yaşının değeri,
aşkının bedeli,

bu yüzden bulut her zaman ağlamaz,
bu yüzden yeşil bu kadar güzel görünür,
bu yüzden göz yaşının değeri vardı.

skkaya

Oy Ver :