İsimsiz şiir


Bakırköy?de görmüştüm seni,bir sahil kafesinde.
Masum, muhtemelen annenin el örmesi
Beyaz bir kazak vardı üzerinde.
Çocuk gülümsemesiydi masum yüzün..
Aklımı çelen?ah ,o gülümseyişin

Kalabalık bir masada oturuyordun
Bilmediğim yüzlere bilmeyi gülüyordun
Bense seni tanımak için kıvranıyordum
Bilmediğim ürpermelerimle

Günler geçti,
Seni görmeden edemedim ,
Her gün geldim ,sahildeki kafeye
Sancılar ,kaygılar peşimden gelirdi neşeyle

Gürültü ile gülerdim,
Sesimi duy diye.
Duyardın ,aldırmazdın
İlgisiz , bakardın öylesine
Ertesinde gözlerin geri dönerdi sohbetinize,
Geri dönerdim , içimdeki depremlere

Hayallerim kadar uzaktın, özeldin.
Platoniğim,çocuk yanım?
Henüz tanımadığım kadınlığım.
İçimde yaşayan,dışımda karışan
İstanbul gibi tapılası, eziyetli
İlk umutsuz sevdamdın.?

Oy Ver :