Her şey yataklık etti sevdama
Baharın açan gül seni yatırdığım çayır gönlünü alan karanfil
Umarsız seviştiğimiz ağaç gölgesi
Sevi ile acıttığımız cansiperane dallar

Şimdi sırtını döndü her şey eskiye; çam kozası da yitirdi anlamlılığını
Ne hayal ne düş işte gerçek yaşam
Sevdaya dair ayrılık seviyle tükenmiş zaman sızılı yaşam
Oysa yataklık etmemişmiydi bize melankolik geceler

Şimdiyse sadece ağlamaklı sevda şehri, ama içten bile değil yaşları
Giderken yanan güllerle başlayan tükenişe devam
Yaşamaksa önemli olan herşeye rağmen sevdiğim hayal
Kimin umurunda sevda şehri kayıp zamanda gülom

Hüsranla biten sevdada varmış anladık nihayet
Ağlarsan ağla , kahret istersen yazdığın kaderine,kadehinde
Sende sırtını dön vefadan yoksun yaşam gibi sevdama
Alışırız geride kalan her şeye bilesin ha


Sakın ha küçülme
Ağlasın sevda şehri seni dayadığım ağaç
Baharın açan gülleri, gönlünü alan karanfili soldur
Başlasın bitmeyen tükeniş
Ağlasın sevda şehri İzmir aman yanma ha pamuksu dokunuş

Birden senin hayalinle cenabetleşsemde
Bir hayalinle sevdalaşsamda aksinde geçmişin aldırma ha
Harcar seni ağaç su ve sevda şehri
Ağlamaklı eda sensiz veda son buse ve dostane sevda

Terk et git ,ağla ama acıma seviyle geçen zamana
Ağaca bahara sevdaya kahretme,mutluluktu onlar
Aldanıştıysa da güzeldi mutluydu ya sevda baharda
Ağaç sen ve ben zamanında BUCA

Zor öğrensekte herşey zorakiymiş zor bildik
Ama yalanda olsa her şey yataklık etmemişmiydi sevdama
Kucaşıp dayanışıp sevişirken örten ağaç
Seni dayadığım duvar,cenabet rahmet
Islak çarafta kalan
Gölgemsi
Romantizma.

Oy Ver :