Aşk de tutku de ne dersen de ben anlayamadım seni görünce titreyen ellerimin, tüm bedenimi sarsan kalp çarpıntımın sebebini. İnsan nedensiz güler yok yere ağlarmış ben yeni öğrendim.
Ama bin insanım ben de nihayetinde var benimde iki kelam etmeye dilim ama daha da önemlisi duymak için sesini kulaklarım.
Fırtınalar engel olamadı da engel olamadı da açık denizlere yelken açmama, sessizliğinin görünmez duvarlarını aşamadım bir türlü.
Kelimeler dizdim yan yana aramızda köprü olsunlar diye. Ama seni görünce hepsi uçup gidiyor bilmemem niye. İnan çok zor günaydın demek bile.
Belki de karşılıksız tüm hislerim. Yine de çok güzel kaybolup gitmek saçının kızılında akşamların. Çünkü uzun değil hayat pişman olacak kadar.
Dilim dönmese de anlatmaya çalıştım sana kalemimle halimi ne olur yine susma, acı da olsa bir günaydın yetir bana.

Oy Ver :