Dar kaldırımlı, ıslak sokaklarda kaldı düşlerim.
Her gece sızıyorum; ya bir ağaç altında,
Ya da köhne bir duvar kenarında.
Terk edildiğim sokaklarda ayyaş diye nam saldım.
Kurtulamadım.
Ve acı çektim, sonu ölüm olan bir boşluktu.
Yıllarca aktı gözümden yaşlar,
Beni görünce dalga geçti insanlar.
Pis sarhoş, deli dediler.
Taş attılar, hırpaladılar.
Neden bu hale geldin diye sormadılar.
Mahvoldum.
Yine de seni unatamadım.
Ağladım, ağladım...
Bir türlü senden kurtulamadım.

Bir evim vardı, içinden kahkahalar eksik olmayan bir ev.
Şimdi ise sensizliğin matemi saklı içinde.
Duvarlarında yuva özlemi kurarken çekindiğimiz fotoğraflar.
Kalamam dedim o evde, o fotoğraflara baktıkça içim kan ağlar.
Şimdi elimde yine bir içki şişesi,
Her yudumda seni içiyorum.
Sonra damla damla akıtıyorum gözlerimden.
Şişede durduğu gibi durmuyor meret.
Hadi sızacak, unutacaksın ha gayret.
Ama unutturmuyor ki yağan yağmur, ıslak kaldırımlar.
Ağlıyorum, ağlıyorum..
Bir türlü senden kurtulamıyorum.

Oy Ver :