DOYASINCA

Sonbahar grilikleri sarınca,
Ruhumun ufkunu sımsıkı,
Sen gelirsin hep aklıma,
Seninle o yaşadıklarımız gelir,
Bir tebessüm kalır dudaklarımda,
O yaşananlardan geriye kalan.

Seninle yapamadıklarımı,
Yaşayamayıp,
Sonraya bıraktıklarımızı
Kaçırdıklarımızı düşünürüm ,
Hasretim bir değirmen olur,
Sabrımı, durmadan öğütüp duran.

Gırtlağıma özlemin düğümlenir,
Kalbimde sana sevgim çıldırır,
Bir kuş çırpınır gibi,
Sanki bu yüreğimde,
Pişmanlığını duyarım yaşanmayan,
Sensiz geçen o her bir anın,
O her bir dakikanın,
Her saniyesinin.

Kendime sorarım hesabını ,
Yalnız kendimi suçlu bulurum,
Bedenime sığmaz acılarım,
Beynimin her hücresinde sen,
Ve sana hasretimin acısı yaşanır.

Neden daha önceleri duyamadım,
Kalbimin o sağır eden sesini,
Anlamadım ki ben seni,
Benimle dolu olan o hislerini,
Gönlüme doyuramadım sevgini,
O güneş yüzüne gözlerim,
Doyasınca kanmadı ki senin.

Farkında bile değilmişim meğer,
O güneş dolusu seven kalbinin,
Sensizlik buzulların da kalbim,
Kalınca anladım o sevgini ben.

Oy Ver :