HARPUTUN GÜLÜ

Harputa çıktım cemom kala çok yüskektir,
Sensizliğin yarası yüreğimin tam içindedir,
Aşağı şehre baktım sensiz ora da virandır,
Sen yoksan cemom her yer bana zindandır.

Yarim bana küsmüş halim pek yamandır,
Kalenin başında hüznüm şimdi dumandır,
Ben gideyimde cemomun yanına varayım,
Zülüfleri dağılmış ona ben teselli olayım.

Benim yarım harputta açan bir gülüdür,
Gözlerindeki aşk keban ceryanı ğibidir,
Beni yakan cemomun o güzel endamıdır,
Sevdası bende hazar gölü gibi derindir.

Hazar dağından bu esen aşk rüzgarıdır,
Doymam cemoma o gönlümde sultanıdır,
Harputta okunan bir sevda türküsüdür,
Cemom bakınca bağrıma hançer sokulur.

Öldürmedi, beni hançer yarası öldürmedi,
Yüreğime saldığın aşk ateşi yandırdı beni,
Cemom o hiç ağlatmadı hep güldürdü beni,
Bana küsünce amma deflarca öldürür beni.

Oy Ver :