hava kararınca hep böyle olurum
sesler kesilip, ortalık durulunca;
ben başlarım günü yaşamaya...

önce yine sen gelirsin aklıma
kalemim kağıdım bayılır seni anlatmaya..
hani dersin ya hep´seni seviyorum´diye,
hani bakarsın ya hep gözlerimin ta içine, gözbebeklerime...
sanki suyum, sanki ekmeğim, sanki aşımsın
sen aslında benim bugünümsün, yarınımsın.

sonra gözlerim kapanıverir
nasıl olur anlamam ama
yine seni görürüm karşımda...

önce, önce; sonra, sonra
önce de, sonra da
bugün de, yarın da....
sen, sen..............

işte benim gündüzüm,
senden ibaret gündüzüm
geceden ibaret gündüzüm!!...

Oy Ver :