Ülkem de ihanet ediyor bana
Doğduğum topraklar zından oluyor sanki
Rüyalarıma giriyorsun ansızın
Ve yaşamayı öğretiyorsun bana

Sancılar içinde kıvranırken
İlacım oluyorsun sen
Alnıma koyulan nemi bez gibi
Ateşimi düşürüyorsun

Geceleri uzanıp yıldızları izlerken
Uğur yıldızım oluyorsun
Bir dilek tutuyorum
Sen yerine getiriyorsun

Ciğerim yanıp tutuşurken
Soğuk bir su gibi geliyorsun
İçimdeki kor ateşi söndürüp
Dertlerime ortak oluyorsun

Gurbet ele giderken
Beni sen uğurluyorsun
Selamet dileyip
Ardımdan gözyaşı döküyorsun

Dağlara çıktığım zaman
Geri dön diyorsun
Dönülmeyecek yoldayım
Ve bir PARTİZAN anası oluyorsun

Belki arkamdan dua ediyorsun
Belki de beddua ediyorsun
Evlatlıktan reddediyorsun belki
Sonra ana olduğunu hatırlıyorsun
Ve oturup gözyaşı döküyorsun

Beni bekleme anne
Belki yarın ölüm haberim gelir
Oturup yas tutarsın
Dönüşü olmayan bir yola girdim
Ancak bu yoldaki dağlar
Ülkemle aramda kurulan duvarlar yıkılırsa gelirim

Bugün 12 Eylül
Dağdaki 3. günüm
3 günden beri
Bilinmez yollar yürüdüm
Yokluğun sanki ölüm...

Oy Ver :