Ne zaman penceremden baksam
Ve görsem top oynayan çocukları
Ruhum mazi trenine biner
Zorda olsa varır gençlik meydanına
Koşar tek katlı eve
Girer açık kapıdan içeri
Bir kadın oturur orda bir de çocuk
Zor yaşam içinde bir mutluluk...
Yaşanılan bir hikaye...
Ve gülümseyen bir çocuk...
Belki bu bir sahnedir gözlerime kazınan
Belki de geçmişin fotoğrafır hafızamda canlanan...

Oy Ver :