Bir gün daha bitti işte
Takvimin yanına gittim
Bir yaprak daha koparmak için
Aslında pek bir önemi yok günlerden ne olduğunun
Ama işte adet yerini bulsun.

Baktım takvime,yarın yılın son günüydü.
Perdeyi araladım.
Kurulan ışıklı süsler
Ahenkle dans ediyordu
Karların üstünde.
Rüzgar neşeli bir şarkı söylüyordu.

Yeni yıl herkese mutluluk getirir derler
Ben istisnayım herhalde.
Sensiz geçen,sana açılamadığım bir yıl daha

Tekrar oturdum sandalyeye.
Şiirimi yazmaya başladım.
Olmuyordu;yapamıyordum
İlham perisi de bana kızmıştı.
Ona açılmadığın sürece
Sana yardım etmeyeceğim diyordu.
İttim elimin tersiyle onu
Arkasını dönüp gitti.
Hayatımdaki tek ve en iyi dostumu da kaybetmiştim.
Tamamen yalnızdım artık.

Kapattım defterimi,arasına bir gül daha koyarak.
Defterimin her sayfasında güller vardı.
Sana alıp da veremediğim güller.
Kurumuş çiçekler ve yarım kalmış şiirlerle dolu bir defter.
Zaten neyi tam yaşıyoruz ki hayatta?
Yaşadıklarımız o defter gibi gül de kokmuyor.
Kir ve rutubet kokuyor hava.
Hep o aynı mayhoşluk!
Kalbim de o rutubetten payını almış ki açılamıyorum.

.

Bir damla daha süzüldü şişmiş gözlerimden.
Ve bir yara daha açıldı kalbimde
Şu anda en çok istediğim şey ne biliyor musun?
Veremediğim gülleri
Küllerinden doğmaktan yorulmuş kalbimle birlikte sana vermek
Sana mutlu yıllar sevgilim

Olmadı;bu sefer de yapamadım
Bu şiirde kuru bir gülle,tozlu bir rafa kalkacak.
Şiirimi bitirirken yine de söylemek istiyorum.
Sen bilmesen de
SENİ SEVİYORUM!

Oy Ver :