Oturdum koltuğa
Düşündüm:?Bugün ne yaptım??diye.
Sonra sarıldım kumandaya
Bir iki saçma programdan sonra
Buldum haberleri

Yine savaş vardı televizyonda
Yine acı,üzüntü.
Anaların içli feryatları
Kapattım televizyonu
Soludum havayı

Çiçek kokmuyordu hava
Kan kokuyordu,kan
Evet,savaş vardı gerçekten
Uzakta tank,tüfek sesleri
Ve yine feryatlar çığlıklar

Silah tutuyor o küçük eller
Şeker yerine
Gözlerde hep aynı ifade ve yaşlar
Titriyor küçük;elleri soğuk,üşüyor
Bir anne süt kokuyor
Ama elleri evladının kanıyla bulanmış

Ey büyükler,sözüm size!
Aldığınız bin karış toprak
Bir cana değer mi?
Aldığınız tonlarca petrol
Bir damla yaşa değer mi?

Ne istiyorsunuz bu dünyadan?
Analardan,çocuklardan...
Silah tutmasın o küçük eller
Çiçek yerine...
Çocukların gözünde bir damla yaş
Bir damla korku kalmasın
SAVAŞLAR OLMASIN!!!

Oy Ver :