Yürüyorum yollarda esen rüzgarın sert tavrı gibi
Rüzgarlar, yalnız, yorgun ve dargın geçer evlerin arasından,ağaçların gövdesinden,okyanuslara dokunarak okşayarak?
Rüzgar eser estiği yerde iz bırakır bıraktığı izi her ağacın yapraklarından birer birer hatıra koparır
Kopardığı her yaprak dalından ayrılır ,ayrılık türküsü gibi gönülden geçirir
Toprak bekler ağlayan havayı ağlasın hava toprak gülsün bir kere
Topraktaki koku yayılır etrafa etraf solurken çiçeklerin gülüşü
Bir beyaz örtü mü sarmış geceyi gecedeki kurtlarla sırtlanlar sarmış ortalığı
Beyaz örtü ki masum,sakin,gelindir
Gelinlik giyer toprak çıkarır kardeleni
Gelen sonbaharda yapraklar üzülmüş kırılmış dalından
Dalda kopan her yaprağı ezer geçer geçen insan
Yüreklerde biriken,ağlayan solan ezilen çiçekler

Oy Ver :