Yüce dağ başında kaynayan pınar
Sevginin bağında bir gül olurum
Toprağa kök salmış koca bir çınar
Bir gülün aşkına bülbül olurum

Ruhlar çorak, hasta, bîçare, fakir,
Yolsuzluk diz boyu, dört bir yanda kir
Zulmü alkışlamam, zalime bir bir
Gerçeği haykıran bir dil olurum

Bende insanlığın çektiği çile
Gözyaşım can olur kuruyan güle
Taşlaşan yüreğe, kekeme dile
Fakire uzanan bir el olurum

?Yakma!? emiriyle ateş, zikirden
Bir gül bahçesine dönüşür birden
Bendine sığmayan coşkun nehirden
Ateşi söndüren bir sel olurum

Onun sevgisiyle canlanır dünyam
Gerçeğe dönüşür, hayalim, rüyam
Ne acı, ne keder, ne çile, ne gam,
Yalnızca sabreden bir kul olurum.

Oy Ver :