Bir tarihe şekil veren ceddim kadınlarına...

Onlar pencerelerinden bakarlardı tozlu yollara,
Kocaları kimbilir hangi mevsimde açmış kasımpatılardı?
Burulmuş bıyıkları ve ciddiyetindeydi savaşın simaları...
Onlar sessizliği kavururlardı çıplak bozkır ovalarında,
Kocaları en yüksek zirvelerine dağların naralar savururlardı;
yırtılmış mektuba dönmüş düşman safının en ucunda,zafer sarhoşluğunda.
Onlar bir haber beklerlerdi pencerelerinde,
küçücük odanın kocaman boşluğunda

Onlar ki gizem ; birer sır yumağıydı hepsi.
Onlar ki birer sevda ;bir merhamet sunağıydı hepsi..


Gece olurdu onlar ellerini kaldırır mevlasına,
Hep bir ağızdan aynı metni okurlar sağanak,sağanak.
Yağmurlar bu kez yerden yükselirken gökyüzüne
Kocaları birer deli yıldırım olmuş iner düşmanın tepesine.
omuzlarına birer melek konmuş narin elleriyle yüzlerine dokunur,
bir zaferin daha müjdecisi olmak için melaike sahip çıkarlar hepsine.
Çünkü müjde ulaştı mı şehre pencerede bekleyenlerin coşku dolardı gözlerine

Onlar ki bir hasret ; birer çile yumağıydı hepsi.
Onlar ki birer vuslat ; bir merhamet konağıydı hepsi..

Oy Ver :