Sildim anlımdan yalnızlık yazısını
Şimdi mutluluğun sahilindeki kumlar kadar çoğum
Kardeşlerim var neşe isminde abilerim var huzur tadında
Ben böyle çoğaldım tarifisiz bir mekanda sessizce
Kulakların mühürü oldu gülüşüm sesim uyku verdi
Benimle konuşun dostlar bu çiçek filiz verdi
Sildim aklımdan sahipsiz korkuyu
Yalan sandığım canavarları topladım kucağıma
Gerçeği anlından öpüp sokuldum yarınların arkasına
Uzayan kuyruklar gibi huzur almak için girdim sıraya
Sıra bana geldi ey arkadaş birazdan şükr edecem allaha
Sildim dünümden geçen karanlığı
Bir ışık buldum gözlerinde yolumu aydınlatan
Seni sevdim ey deli seni ölümüne
Boşa beklememişim meğer seni
Bana verecek hala bir şeyler kalmış cebinde
Sildim yarınımdan hüznü
Bir bıçağın üstünde kaydı hüzünler
İkiye bölündü yarısı sana yarısı bana
Şimdi gel bana gelki anlatayım beni sana
Anlat ey güzel seni bana tanışalım yeniden
Sildim sildim artık silinecek her şeyi
Bir ölüm kaldı geriye silinenlerin ardında
Onunda torpili var yukarıdan


Ulaş BİRCAN
02/10/2001 Salı 04:03

Oy Ver :