EY SEVGİLİ

sana mavi karanlığımın
en mavi çiçeklerini veremedim.
gözlerine bakarak,ellerindeki benzini
alnındakini ter damlacıklarını
hiçe sayarak
güneşe sonkez selam söyleyemedim diye
kızma sevgili....

çetin soğuğun karşısında
vadiye dayanmış dağ kardelenini
getirmek için günlerce parçaladım ellerimi

getiremedim diye kızma sevgili....

gökler ağır ağır aydınlık kokarken
uzanıp sadece ayın şafak kısmından
bir yudum içemedim..
çok uzaklarda gölgelere karışıp gitti...

önümde birçok karanlık yol
ve senin ayaza batan hayalin
uzayıp gidiyorum munzurların bağrında...
ta oralardan dönüpte
yanına gelemedim diye
kızma sevgili....
şimdi taş kent kokuyor heryanım
belki çok yakınındayım
belki çok uzağında.

ya hayallerimizin ortasında
yada düşlerin üzerinde.
ülkemin bozkırlarında kaldı düşlerim
sana söyleyemedim diye kızma sevgili...

98 ankara-şara

Oy Ver :