An vardır sevdana sarılırsın sarmaşıklar misali
Aşk gider, tutuşur avuçlarında yangınlar
Bir çıvgın savrulur şakaklarında pejmürde
Gün gelir sende acıya alışırsın;
Bakışlarında yalnızlık, umutlarında dargınlık...
Alışırsın gözündeki yaşlara, dindiremezsin
Alışırsın saçındaki aklara, sindiremezsin
Alışırsın şehirdeki çanlara, susturamazsın
Alışırsın gün gelir,
Alışırsın acıya... yüreğini aşka kandıramazsın...
Her gecede çırpınır anılar yavru kuş misali
Gün doğar; tün tokat olur vurur yüzünün perdesine
Büyüttüğün sevdalar sıra sıra peşinde
Sende alışırsın, sefih olmaya birgün ne çare
Yüreğinde kırgınlık, üzerinde yılgınlık...
Alışırsın yüzündeki acıya, önemsemezsin
Alışırsın bahardaki karlara, eritemezsin
Alışırsın zihnindeki kavgaya, durduramazsın
Alışırsın gün gelir,
Alışırsın açlığa... yüreğini aşka doyuramazsın...

Oy Ver :