sersemce seviyordum,
herkes şaşırırdı bana,
sessizdim,utangaçtım,yorgundum,
güngeçmesin konuşmasınlar bizi,
rıhtımdakiler de aşinaydı yüzümüze
ve yağan her yağmur damlası
aşk olup düşerdi üstümüze.
şehir zemberek olurdu,
biz kaçmaktan yorulurduk.
ne mevsim umurumuzdaydı,
ne de karmaşası şehrin,
bir tek gözlerimiz vardı,
birbirine kenetli ve derin...

Oy Ver :