(tüm annelere)
geçip gittin uyanık düşlerimden
sırtında nemli dağların dumanı
gözlerinde asil kırlangıçlar öyküsü
kanatlanan
göğsüme oturmuş bir oduncu
çamlarını devirir yüreğimin
budanan dallarımın sorgusu
gün boyu karanlık hücrelerde
kilitlenen menzillerde ansızın
geçip gittin içimdeki güneşlerin batışında..

geçip gittin sırtında
sarı yaprakların sarı hüznü.
sözün daha sürdüğü anda
hangi geceye varsam şimdilerde
orada fesleyenler çamurlu..
yalnızlık bir balçık gibi
dikenlerinde veranizin

dizlerimi kanatıyor umutlar
gökyüzü ihtimalsiz hükmünü okuyor
ey oğul can oğul!!
solan gözlerin ölüm bekliyor
apansız kurşunlar gölgeledi gülüşünü


cudinin sancısı munzurda buğudur
süzülür yanağından
karanlıkları kırılır

kanatlanır tüm hasretler
şafak söker acıdan
geçip gittin daha gün ayılmadan
sınırların sınırsız yaşamına...

-ekim 2000 ankara-

Oy Ver :