NİDA
Sultanım, senin isminle süzülür yanaklarımdaki jale
Efendim, senin aşkınla şahlanır bedendeki bu sine
Sevgili, adını işitmekle silinir kulakların pası
Alevlenir gözlerimin feri, hatırlayınca seni, ey resullerin şahı
Handeyi unuttu handan iken ümmetin şimdi hepsi nalân
Giryeye müptela gözler, hassas kafalar giryan
Serçenin gözyaşı kadar nadir onun kadar içten
Onun gibi çırpınırken bu yürek geliver
Geliverde sevgili o kutlu cemalin göster
Kasavet çöktü üzerimize kalmadı artık tahammül
Gaybın setresini yırtıver de şu mahruk sinelere bir gül
Masivayı terk eyledik yolunda olduk meczup
Hezeyan oldu çeneler düştü bağırlara kor her yanımız bitab
Öyle bir dert ki; ismi alev, ismi suzan sıfatı ateş
Sardı ervahımızı gülün hasreti, gözlerimiz visalde
Kanılmaz seyrine tükenmeyen bir arzudur yürekte
Şek yok şüphe yok, hala üzerimiz de himmetin
Bizdik kapından ayrılan sen bizi hiç terk etmedin

Oy Ver :