akıyordu martılar ardından vapurun
hayat düzdü, denizse pürüzsüz.

istanbul´un tüm hüznü avuçlarımda
avuçlarım kara
ben vapurda
boğaza damlıyor avuçlarımdaki kara
ellerim soğuk, güçsüz

kartanesiydi martılar
arkasında vapurun
hafif kirli beyaz
biraz da aç
bıraktığımız dümen suyu
köpük köpük beyaz
ip misali uzuyordu
martılar, beyaz
ufkun kızıllığına inat

Oy Ver :