baharlarda oturmuş parçalanmış
binlerce yıllık aşklarına
gözyaşı yeminleri verirmiş
bir unutulmuş heves ile göğsünde
aşklarında sızlarmış, sızlamış aşkları
ellerinden düşmeyen zamansızlık

çirkinmiş biraz, biraz babası gibi
miras kalan yüzünü yırtmak ister
o sanki o´ymuş gib buzdan değildi ki o
titreyerek, renkler giyer kalbine
kaybolmuş mevsimlere konuşurmuş

kadını olmayan kadınlara dokunmuş aşklarına
tanrısız bir mabed gibi çaresiz
sigara ve kahve ayinlerine uzanmış
bazen de dokunmuş kadınlarına...

sıkıntı kelimeleriydi
bir yalnız şizofreni
küçülürken büyüyen öpücükleri
ateş ve tuz

galiba biraz yorgunuz hala
bakarken aynalara ağlamıyor muyuz
kendini keşfediyor bütün bir kırgın aşk
kendi teninde banıp
ihanet ediyor kalbine

orkun usta..............

Oy Ver :