Seni seviyorum

Sen benim askim oldugum günden beri
Ben hayatimi sana endekslemisim
Sen vazgeçilmez tutkum oldugun günden beri
Yasam gayesini sana baglamisim
Kaptirdim kendimi fena bir sekilde
Içimdeki coskularin, duygularin esiri olmusum
Seni düsünmek mi diyorsun?
Güldürme!..
Acaba aklimdan çikariyor muyum?
Daliyorum öyle derinlere
Saskinlik denilen kelimeyle arkadas olmusum
Sükûnet, yaa iste o sükûnet,
Varliginla erisebilecegim bir hal olsa gerek...
Kalbe önlenemez çarpinti veren, hasret ve özlem
Bir de yüzümde ki aci tebessüm
Mirildaniyorum sessizce
Iki dudagimdan dökülen iki kelime
Seni seviyorum...
Çogu zaman haykirmak istiyorum bunu
Lakin olmuyor...
Duyuramiyorum kimselere
Gülüm, nâzenin yarim...
Çün ki sen yoksun yanimda
Ama olsun
En azindan içimde kopan firtinalara
Fâsila bulmayan siddetli kasigalara
Kucak açip, yüklenen kâgidim var önümde
Bir de sirdasim, özümün tercümani kalemim
Âh bir bilsen;
Sensiz geçen dakikalarda, saatlerde, günlerde
Neler yaziyoruz kalemimle...
Ne hayaller kuruyoruz kavusmak ugruna
Tabi sen bunlarin hepsinden habersizsin
Yalniz su var ki;
Bence kalemimi dahi kiskanir dereceye getiriyor bu duygu yükü
Bazen de üzüyor kanaatimce
Ve her seye ragmen, o sasmaz gerçek çikiyor ortaya
gönlümün sultani, biliyor musun?
Ben var ya ben,
Seni çok seviyorum be gülüm

Oy Ver :