Güneşin gözlerini açmadığı bir şehirde
Ağlayan bir çocuk gördüm kara bulutlarda
Gözleri maviydi, dalgın bakışlıydı, şirindi
Ağlamaktan gözleri şişen bir yalız delikanlıydı

Ağlayan bir çocuk gördüm masmavi göklerde
Bir tiyatro gibiydi hayat her perdesinde
Bir dram, bir korkuydu hayatın son sahnesinde
Ufuk çizgisinden kaybolurken ayak izleri

Ayaz vururdu saçının her teline
Ardından bir diş tıkırtısı anlatırdı
Havanın acımasızca vurduğu kırbacını
Alırdı içini terk edilme hüznü yalız delikanlının
Bütün yüreğinle gittiğinde bu şehirden

Kayıp ülkelerde başlardı arayışlar
Kaybedilmişliğin sevgiye vurduğu inadı
Alırdı içine sıcak bir ekmeğin kokusunu
Ve anahtarı elinde tutan kapıcı
Açsın artık sımsıcak odanın kapısını

Oy Ver :