Bir sene önce
Mazlum bakışlı çocuğu tanıdım.
Her baktığımda simasına,
İçim yanardı.
Anlatamadım kimseye;
Paylaşamazlardı...

Bir ayım aynı evde geçti.
Öksüzdü garibim,
Var olanlar içinde kimsesizdi.
Kitap okumaya bile başlamıştı.
Ezilmek istemiyordu.

Bu sabah telefonumda,
Bir mesajla karşılaştım.
Kim bilir kimindi telefon,
Aradım ulaşamadım.
Hala içim kanıyor,
Yalvaran sözleriyle
´Kurtar beni abla´ yazıyordu.
Ağlıyorum,
Çaresizim.....

18.06.2004-Ankara

Arzu Bağrıaçık

Oy Ver :