Bir zamanlar Çapakçur?da
Güzel yüzlü tatlı mı tatlı
Sevecen şirin iki genç vardı
Birbirlerini çok severlerdi
Ne olduysa aşkları yarım kaldı
Bingöl derler.dağların ardı.
Girişte sağda lise,ortaokulu vardı
Mevsim kış etraf kardı
Karşımda duran gözlerini ayırmayan
Beyaz tenli ceylan gözlü
Ahu bakışlı,kalem kaşlı
Sırma saçlı bir güzel vardı ki
Bakınca gözlerine dondu kaldı
Eli kalbinin üzerindeydi
Gözlerini gözlerimden ayıramadı
Merhaba deyip ismini soramadı
O kadar kalabalıktı ki
Baktı etrafına kimseyi bulamadı
Sanki gözleri kör kulağı sağırdı
Bir onu görür bir onu duyardı
Konuşma yoktu:
Ne söyleyeceğini bilmeyen iki genç
Göz göze geldi
Ayrılıp ikisi de hayaller kurdu
Aşk dedikleri,sevda bu muydu
Önce gözlerle konuştular
Sonra mektupla tanıştılar
Zaman içinde birbirine alıştılar
Tenha yerlerde buluştular
Dillere destan olup çıktılar
Biri birini çok severdi çoookkk
Saatlerce bakışıp konuşmazlardı
Kalpten gönülden geçeni
Gözleriyle anlatırlardı
İşte bu sevda kara sevdaydı
Ayrılık zamanı gelmişti
Vatan borcu namus borcuydu
Deyip ayrıldılar
Bir daha da kavuşamadılar
Şimdi yaşarlar mı bilmem ama
KAVUŞAMADILAR.

Salim ERBEN (Zalım)

Oy Ver :