BOŞLUK
Çok neşelisin hayırdır
Diyorsun telefonda
İnanma bazı yüzlerdeki sahte tebessümlere
Nice yaralar vardır derinlerde
Kapanmayan arada bir de olsa kanayan
Gözlerde küçük bir ışık belirir ama
Beyin mahkumdur alacakaranlıklara

Bende öyle bir hicran taşıyordum bir zamanlar derinlerde
Ama sahtelik yoktu gülüşlerimde
Pek kanamazdı yara, sızlar dururdu sadece
Seni düşündüğüm gecelerde
Alır götürürdü bir yanımı sesiz dalgalar
Yüzerdim acemice melankolin denizinde
Maddenin ötesine geçtiğim zaman bir adım
Ölmek vakti gelirdi kahverengi gözlerinde

Acı çekmeyi cazipleştiren gözlerindi
Gözlerinde ölmek yaşamaktı başka alem de
Vakit önemsiz, zaman manasızdı
Seni düşünmek vardı, gerisi anlamsızdı

Nefes almayı zevkli kılan iki şey vardı
Biri gözlerinin kahverengi tonuydu
Biri devinize uğradığımda stajdan dönerken
Çaldığım zaman kapıyı erkenden, ve açtığın zaman sen
Yüzündeki uyku akan o sersem hali
Bu iki şey her şeydi ,gerisi hiçbir şeydi
Bir başka dünyada yaşıyordum sanki
Kendimi kontrol etmekten acizdim
İrade sözcüğü iradesini kaybetmişti bende
Gecenin üçüne kadar otururdum balkonda
Seyre dalarak İzmir in ışıklarını
Sana şiir yazardım romantizmin doruğunda
Ertesi gün üç tane sınava girerdik
Herkesin dizleri titrerdi heyecandan
Şaşırırlardı bendeki vurdumduymazlığa
Sorardın, bu ne rahatlık çok çalıştın galiba
Boş ver derdim çalışanda geçmiş çalışmayanda
Hiç olur mu öyle şey derdin gülerdin
İçim gülerdi?
Oysa hiçte rahat değildim ben
Bilmezdin gönlümde kopan fırtınaları
Fırtınalar yanında aciz kalıyordu sınav heyecanı
gözlerine bakamıyordum korkuyordum anlarsın diye
sadeca yaşıyordum yaşanabilecek en güzel anları

Bir gün geldi yaşamak anlamını kaybetti
Yara gittikçe derinleşti
Hiç durmadı sürekli kanadı
Yitirdi cazibesini acılar
Alaca karanlığa esir düştü madde ve mana
Kırmızıya boyandı melankolin denizi
Yaşadıklarımı anlatmaya kelimeler yetmedi
Hayatımın en berbat günleriydi

Şimdi ne aşk var nede derin bir yara
Yaşıyorum , yaşamak deniyorsa buna
Yaşamak adına otları kıskanıyorum
Yüzümde sahte bir tebessüm var
Melankoli gülünç geliyor
Noldu o romantik salağa
Benmiydim gözlerinde ölen acemi
Bu kadar kolay mı dinermiş fırtınalar
O kadarda zor değilmiş kontrol olayı
İrade neden galip gelmek zorunda
Bu sorular geliyor aklıma
Ne sevmek nede hayal kurmak
Taşların duyguları olur mu
Taşlar bile benden duygulu
Şiir hayal, mutluluk rüya
Yaşıyorum yaşamasına
Ölülerin yaşadığı varsayılırsa
HAZİRAN KASIM
2001

Oy Ver :