Bir gece ansızın yeryüzüne karlar serpildi.

Senin kalbime aşk tohumlarını serptiğin gibi.

Her taraf bembeyaz olmuştu,

Ben yine yanlızlığımı paylaştığım Abdi İpekçi parkında;

Pas tutmuş yüreğimle seni bekliyorum.

Gökyüzüne bakıyorum,

Kartaneleri o kadar ahenkli bir şekilde dans ediyorlardı ki,

Hiç birbirlerine çarpmıyorlardı.

Sanki habersizdi biri diğerinden.

Gecenin en karanlık, duyguların en sisli anında;

Düşüncelerin kızağında kayıyorum, sonsuzluğa doğru.

Kimse kimsecikler yoktu yanımda bende yoktum.

Seni istiyorum yolculuğumun son durağı sonsuzlukta .

Ama sen herşeyden habersiz sanki kar taneleriydin.

Ve hayalin hayelimde kayboldu.

Ben senli sabahı beklerken

Sen bensiz sabahı bekliyorsun tek başına.

İşte ansızın girdin kalbime.

Hiç imkansız aşkım olmadı benim.

Oysa imkansızlıktı ulaşılmazı ulaşılmaz yapan.

Ve ilk defa söylüyorum sen benim imkansızlığımsın

Oy Ver :