sana benden başka kimse böyle seslenemez.
Sen olmayansın ben koydum adını
Olmayansın değişmeyecek hiç bir şeyin rengi.
Anılar her daim siyah beyazdır olmayanları çok olanların ülkesinde
ı
Değişmeyecek hiçbir şey,ben yine aynı saatte kalkıp,kaldırımları arşınlayacağım,bana yöneltilen soruları duymayacağım.
yağmuru derin bir buruklukla izleyeceğim.Şiirlerime üstün körü göz atacağım,içimin acıdığını hissedeceğim,tanıdık olmasından bu duygunun ,yüz vermeyeceğim.Ağlamış olduğumu bile sonra fark edeceğim.
Acaba kar yağar mı İstanbul doyar mı kara derken sabaha yaklaşacağım.
Ertesi gün pazar olacak gazetemi almak için en ücra büfeyi seçeceğim.Hep aynı gazeteyi okumuş olduğum için hayıflanacağım,İnsanların alışkanlıklarıyla ölebileceklerini düşüneceğim.
Seni bunca debdebenin ortasında bir süreliğine unutmuş olacağım.
Sahi seninle kaç kere peynir ekmek yemiştik, aynı şeylere olmasa da aynı anda ağlamıştık,kafam karışacak dostlarıma sinirlenip dostluk kavramı üzerine yeniden düşüneceğim.Gün aşırı ne yesem telaşına düşeceğim,çareyi sigaramda bulacağım,göz yaşlarımı saklamayacağım bu kez,bombalar ölenler yitenler çöpten ekmek toplayanlar utandıracak beni kime niçin kızacağımı şaşıracağım.
Mutluluğu düşünmenin neden ahlaksızlık olduğuna inandığımı sorgulamaya başlayacağım.
Yaşam denilen muammanın büyüklüğüne bir kez daha şaşıracağım.Bir gün daha bitmiş olacak.
Sen olmayan, yerini bir kez daha alacaksın içimde ince bir sızı olarak.

Oy Ver :