Ne bu feryadın yine ey bülbül?
Bak!Gönülleri hüsrana boğan o kara kış geride kaldı.
Bazen serin bazen ılık esen rüzgarlar,
Güzel günlerin müjdecisi bahardan haber getirmişler.
Dalında yuva kurduğun o gül dalı yine yeşeriyor.
Tomurcuk açacak sarı,kırmızı,beyaz güller.
Seninle yine o eski sohbetlerimize başlayacağız,
Artık Ozanlara ihtiyacımız kalmayacak.
Birlikte birbirimizin gönül yarasını saracağız.
Yoksa sende mi terkediyorsun?
Hayır,yapamazsın bunu bana!
Bir gün elbet bir gün elbet kıracağız bu kafesleri ve zincirleri.
Birlikte kanat açar özgürlüğe uçacağız seninle.
Feryadları, figanları duymayacağımız kırlarda,
yine sen gül ağacı dalında öter,
Ben de gölgesinde yatar ve yalnız seni dinlerim.

Sahip PAKSOY

Oy Ver :